Szklarski Alfred
Szklarski Alfred; rocznica urodzin. Polski pisarz specjalizujący się w literaturze podróżniczo-przygodowej dla młodzieży. Popularyzator wiedzy o polskich podróżnikach i przyrodnikach, redaktor literacki. Autor cyklu powieści o Tomku Wilmowskim. Publikował także pod pseudonimami Alfred Bronowski, Fred Garland, Alfred Murawski, Roman Szklarski oraz Henryk Szklarski. Urodził się 21 stycznia 1912 r. w Chicago, w Stanach Zjednoczonych jako syn Andrzeja Szklarskiego, działacza Organizacji Bojowej PPS zmuszonego w 1908 r. do emigracji, oraz Marii z domu Karkosik. Jako szesnastolatek przeniósł się wraz z matką do Polski. Od 1928 r. mieszkał w rodzinnym mieście matki Włocławku, a od 1932 r. w Warszawie, gdzie w latach 1932–1938 studiował w Szkole Nauk Politycznych w Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym. W czasie studiów poznał swoją przyszłą żonę Krystynę, którą poślubił 1 września 1939 r. w Warszawie. W latach okupacji pod pseudonimem Alfred Murawski opublikował erotyczne powieści dla dorosłych: Miłość marynarza i Piękna nieznajoma, a pod pseudonimem A. Murawski opublikował trzy przygodowe powieści dla dorosłych: Żelazny pazur 1942 r., Krwawe diamenty 1943 r. i Tajemnica grobowca 1944 r. Powieści te były drukowane w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta. Od sierpnia 1944 r. był żołnierzem Armii Krajowej. Pod pseudonimem Szklarz brał udział w Powstaniu Warszawskim. Następnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a od lutego 1945 r., aż do śmierci, w Katowicach. W 1949 r. za publikacje w gadzinówkach został skazany na karę 8 lat więzienia. W 1951 r. jego utwory pisane pod pseudonimem Alfred Bronowski zostały wycofane z polskich bibliotek oraz objęte cenzurą. Zwolniono go z więzienia na mocy amnestii w 1953 r. W latach 1954–1977 pracował jako redaktor w katowickim wydawnictwie Śląsk. Od 1957 r. nakładem tego wydawnictwa ukazywały się kolejne powieści z cyklu o Tomku Wilmowskim, a w latach siedemdziesiątych trylogia Złoto Gór Czarnych napisana wspólnie z żoną. Pod pseudonimem Alfred Bronowski publikował powieści sensacyjne. Zmarł 9 kwietnia 1992 r. w Katowicach. Z żoną Krystyną mieli córkę Bożenę. Twórczość: Wróżba 1939 r., Pilotka i miłość 1940 r., Kulisy sławy 1941 r., Lot do dżungli 1941 r., Przygoda w Szanghaju 1942 r., W szponach gangsterów 1942 r., Krystyna 1942 r., Szukam mężczyzny 1942 r., Z dni grozy, Konająca stolica 1944 r., Gorący ślad 1946 r., Trzy siostry 1946 r., Cień na murze 1946 r., Błędne ognie 1947 r., Nie czekaj na mnie 1947 r., Ludzie bez nazwisk 1947 r., Tajemnica Ituri 1947 r., Ostatni skalp Nawaja 1947 r., Piraci ringu 1948 r., Tomek w tarapatach 1948 r., Tomek w krainie kangurów 1957 r., Przygody Tomka na Czarnym Lądzie 1958 r., Tomek na wojennej ścieżce 1959 r., Tomek na tropach Yeti 1961 r., Tajemnicza wyprawa Tomka 1963 r., Sobowtór profesora Rawy 1963 r., Tomek wśród łowców głów 1965 r., Tomek u źródeł Amazonki 1967 r., Tomek w Gran Chaco 1987 r., Tomek w grobowcach faraonów 1994 r.; tom wydany pośmiertnie i dokończony przez ks. Adama Zelgę na podstawie notatek pozostawionych przez autora; zapowiadana od 1978 r. ostatnia część pt.: Przygody Tomka na Alasce nigdy nie ujrzała światła dziennego. Razem z żoną Krystyną Szklarską: Orle pióra 1974 r., Przekleństwo złota 1977 r., Ostatnia walka Dakotów 1979 r. Jest patronem następujących polskich szkół: Szkoła Podstawowa nr 29 w Dąbrowie Górniczej, Szkoła Podstawowa nr 15 w Mysłowicach, Szkoła Podstawowa nr 32 w Rybniku, Szkoła Podstawowa nr 13 w Rudzie Śląskiej, Szkoła Podstawowa w Sarnowie, Szkoła Podstawowa nr 6 w Orzeszu, Szkoła Podstawowa w Koziegłowach.
Źródła:
– https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Cykl_powie%C5%9Bci_o_Tomku_Wilmowskim
– https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1749670,Alfred-Szklarski-%e2%80%93-swiat-mlodzienczych-przygod
– https://pl.wikipedia.org/wiki/Alfred_Szklarski
